FACİANIN YIL DÖNÜMÜNDE AİLELER GÖZYAŞI DÖKTÜ
Zonguldak'ta 2013 yılının Ocak ayında meydana gelen grizu faciasında ölen 8 işçinin yıl dönümünde acılar dinmedi. Ölen madencilerin aileleri, soruşturmanın tamamlanıp sorumluların cezalandırılmasını istedi.
Türkiye Taşkömürü Kurumu (TTK) Kozlu Müessesesinde galeri sürme işlemi yapan taşeron firma işçileri 7 Ocak 2013 günü meydana gelen grizu patlamasında hayatını kaybetmişti. Olayda Hasan Bozacı, Hüseyin Kürekci, Muharrem Yapıcı, Ahmet Şekerci, Yüksel Koca, Köksal Kadıoğlu, Muhsin Akyüz ve Satılmış Arslan hayatını kaybetmiş, 7 işçide yaralanmıştı.
Olayın birinci
yıldönümünde ise acılar dinmedi. Faciada ölen işçilerin aileleri, soruşturmanın
tamamlanıp sorumluların cezalandırılması için seslendi. Grizu faciasında ölen
Satılmış Arslan'ın eşi Çiğdem Arslan, üç çocuğu ile eşinden geriye kalan
yaşamını sürdürmeye çalışıyor.
"MAHKEME SÜRECİ
HALA BAŞLAMADI"
Faciada ölen
Satılmış Arslan'ın eşi Çiğdem Arslan, gözyaşlarıyla eşinin ardından yaşadığı
bir yıllık süreci anlattı. Eşi için Kur'an okutan Arslan, patlamayı
yakınlarından haber aldığını ifade ederek şöyle dedi:
"Saat 10.30 gibi
kayınpederim beni aradı. Star'da göçük olmuş haberim olup olmadığımı sordu.
Bende haberim yok baba dedim. Hemen Star'ı aradım. Köksal ağabeyin ekibi çıktı
banyoda şu an dediler. Bende kayınpederimi arayıp durumu izah ettim. Onlar
iyiymiş, kurtulmuş, yaşıyorlarmış sen üzülme dedim. Saat 11.30 gibi herkes
gelmeye başladı. Meğerse Satılmış'ın adı televizyonlarda verilmiş ama ben
duymamışım. Yine oraya gidene kadar ben hiçbir şey duymadım, bilmiyordum. Son
ana kadar Satılmış benim için yaşıyordu. Sigorta hastanesinin oraya gidince
orada başınız sağ olsun değince orada anladım öldüğünü. Mahkeme süreci hala
başlamadı. Şu ana kadar bir mahkeme oldu ona da bizi çağırmadılar. İş mahkemesiymiş.
Birinci rapor çıkmış, ikinci rapor bekleniyor dediler. Onları bekliyoruz."
"EŞİM OLMADAN
YAŞAMADIK Kİ BİZ"
Kocasını kaybettiği
güne kadar her işi eşinin yaptığını ifade eden Çiğdem Arslan, "Oğlum 12 yaşında
doğum günü olacak, Ocak ayının 27'sinde. Babasının da 7'sinde ölüm yıl dönümü
var. Küçük oğlum 4 yaşında ve onun da bir hafta önce doğum günü vardı. Kızım da
10 yaşına girecek. Eşim olmadan yaşamadık ki biz. Ben şu ana kadar bir fatura
ödememiştim. Bir ekmek almaya gitmemiştim. Ev hanımıyım sonuçta. Evime ihtiyaç
görmeye gitmedim. Her şeyi eşim yapıyordu. Ama şu anda her şeyi ben yapıyorum.
Evin hem hanımı hem beyi şeklinde ben yapıyorum. Ben hiç bir şey yapamam,
yaşayamam zannediyordum ama üç evladınız olunca yaşıyorsunuz" diye konuştu.
"RÜYADA KENDİSİNİ
TABUTTA GÖRDÜ"
Eşinin sık sık
rüyalarda kendisini tabutta gördüğünü hatırlatan Çiğdem Arslan, gözyaşları
arasında konuşmasını şöyle tamamladı:
"Benim eşim zaten
Star Maden'e bir girdi rüyasında üç kez kendisini tabut içerisinde gördü.
Çiğdem burası beni alacak dedi. Bende Satılmış o zaman gitme dedim. Sonra
dışarda da ölebilirim dedi bana. Benim alnıma yazıldı dedi. O görmüştü sanki o
biliyordu 36 yaşını göremeyeceğini hissediyordu sanki. Beş vakit namazını
kılıyordu. Benim eşimin Allah'a sonsuz inancı vardı. O bazı şeyleri
hissediyordu. Kendisini daha önce üç kez rüyasında gördü. Gitme dedim,
yalvardım. Bu olayda kurtulsaydı bir daha kesinlikle oraya göndermezdim. Ama
öyle bir şansımız olmadı bizim."
FACİADAN YARALI
KURTULDU, MÜCADELE İÇİN DERNEK KURDU
7 Ocak 2013 günü
meydana gelen grizu faciasından yaralı olarak kurtulan Ayhan Gökgöz, hayatını
kaybeden işçilerin aileleri ile bir araya gelerek "Maden Şehitleri Dayanışma
Derneği" kurduklarını ifade etti. Olay günü yaşadıklarını anlatan Gökgöz, süreci
şöyle anlattı:
"7 Ocak 2013
tarihinde Kozlu'da meydana gelen maden kazasındaki patlamada arkadaşlarını
kaybetmiş ve o patlamadan yaralı çıkmış biriyim. Biz 8 tane arkadaşımızı
toprağa verdikten sonra bu ailelerin ne halde olduğunu, bu ailelere kimsenin
sahip çıkmadığını, yardımcı olmadığını, 500-600 lira gülünç bir maaş
bağlandığını öğrendikten sonra kendi aramızda ailelerle bir olup bir dernek
kurmaya karar verdik ve kurduk. Şimdi ailelere birlik beraberlik içerisinde bir
şeyler yapabileceğimizi anlatarak bu derneği kurduk. Bir yıl oldu kimse yardım
etmedi ve sahip çıkmadı. Burada aileler mağdur. 500-600 lira maaşla bir tane
üniversitede, bir tane lisede, bir tane ortaokulda çocuk okutan aileler var.
Valimizden, belediye başkanlarımızda, milletvekillerinden yardımlar alarak
ailelerimize yardım etmeye çalışıyoruz. Çocuklara burs imkânı oluşturmaya
çalışıyoruz."
"BENİM İÇİN ÇOK
BÜYÜK BİR ACI"
Olay gününü anlatan
Dernek Başkanı Ayhan Gökgöz, dernek çatısı altında yaptıkları çalışmaları da
şöyle anlattı:
"Olay günü bende
madenin içerisindeydim. O olay çok kötü bir olaydı. Anlatmak isterken bile
inanın tüylerim diken diken oluyor. Olaya 100-150 metre uzaklıktaydım. Yerin
630 metre altındaydım. O anı insan hatırlamak istemiyor. Hatırlamak isteyince
şuurunu kaybediyor gibi oluyor. O psikoloji çok ağır bir psikoloji. Anlatmak
isterken bile beynim dönüyor. Sadece bununla da kalmayıp 8 tane arkadaşımı
kendi ellerimle toprağa verdim. Benim için çok büyük bir acı. Bir daha olmasın
diye uğraşıyoruz, bağırıyoruz, haykırıyoruz. Bir taraftan derneğimizi kurduk
ailelere yardımcı olmaya çalışıyoruz. Ailelere odun kömür yardımı yapıyoruz.
Okuyan çocuklara burslar çıkartmaya çalışıyoruz. Maaşların düzelmesi için
sigortaya dilekçeler yazdık. Vali bey ile görüştük. Milletvekilleri ile
görüşüyoruz. Maalesef Arkadaşlarımızı geri getirecek bir durum yok geride
kalanlara sahip çıkma adına yaşam koşullarını iyileşme adına birşeyler yapmaya
çalışıyoruz. Bunu da yapabilirsek ne mutlu bize."
"OĞLUMU
SUÇLAMASINLAR"
Taşeron firmada
ateşçi olarak çalışan ve patlamadan günler sonra cesedine ulaşılan Ahmet
Şeker'in annesi Havva Şeker, oğlunun mezarı başında gözyaşı döktü. Oğlundan
geriye iki torunu ve gelinin hatıra kaldığını ifade eden anne Havva Şeker, "7
Ocak 2013 tarihinde Kozlu'da madende ani gaz püskürmesi sonucunda oğlumu
kaybettim. Ahmet Şeker'in annesiyim. Oğlumu bu gün 7 Ocak 2014 birinci
yıldönümü. Günler oldu, haftalar oldu, aylar oldu. 365 gün oldu oğlum hala yok.
Gelmedi, gelemedi. Çocukların ekmek parası için canından oldu. Hayat dediğin
bir ömürdür, ömrün bittiği gün, göz açıp kapayıncaya kadar gelen bir gündür.
Oğlumun ömrü bitti. Vadesi o kadarmış. Allah'a emanet ettim. Onun emaneti benim
emanetimdir. Üç yavru bıraktı. İki çocuk bir de eş bıraktı" diye feryat etti.
"VEFAT EDEN KİŞİ
KONUŞAMAZ"
Oğlu Ahmet Şeker'in işini severek yaptığını anlatan anne Havva Şeker, yetkililere çağrıda bulunarak sorumluların cezalandırılmasını istedi. Anne Şeker şöyle konuştu:
"Vefat eden kişi konuşabilir mi? Konuşamaz. Son bildiklerime göre çocuğumuzun üzerine suç atıyorlar. Atmasınlar. O işini severek yapıyordu. İşine gülerek gidiyordu. Masa başında Ankara'da konuşma ile olmuyor bu işler. Gelsinler halimizi hatırımızı sorsunlar. Bize 'Yetimler ile ne yapıyorsunuz?' diye sorsunlar. Yanlarına gelmiyorlar. Biz para değil, maddi değil bize moral olsunlar. Bir nevi acılarımız dinsin istiyoruz. Bizim yanımızda olsunlar istiyoruz. Çocuğum işine gidiyor. Lağım diyorlar, üç kişi ile hazırlığını yapıyorlar. Önce tabii patlatmayı yapıyorlar, 200 metre uzaktan. Patar denilen patlatma işleminde duman çıkmaz. Oğlum bununla ilgili Ankara'da 25 gün eğitim almıştı. Bize de anlatıyordu. Patlatma sonrasında oğlum geriye dönüp fitillere bakmaya gidiyorlar. Dönerlerken ikinci bir patlama oluyor. İkinci gün degaj yapıyor. 1500 tonluk kömür 50 senelik kömür degaj yapıyor. Biz kömürle yıllardır haşır neşiriz. Biz bunu biliyoruz. Bizi kandırmasınlar. Bizim çocuklarımıza iftira atıp da işçilere suç bulmasınlar. Önce gitsinler adam akıllı bir bilirkişi getirsinler. Ondan sonra ölen çocuklarımıza suç atmasınlar. Yalvarıyoruz. Benim oğlumun her şeyi yerindeydi. Oğlumu tabutuna al bayraklı şekilde getirip defnettik." diye konuştu.
Haber : İHA