Nasıl bir Şubat bu böyle. Bir yaprak ağaçtan düşmüş henüz bir gün geçmiş gibi geldi. Geldi de ne oldu? Neler olmadı ki? Şubat'lar ah o ansızın, yılda bir kez gelen, o herkesin kendisini sevgisiyle yüzleştirdiği, yüz yüze geldiği ama diğer yandan 'aşk' adına dünyanın ve hepinizin kutlamayı alışkanlık haline getirdiği gündür. E kutlansın tabi. En azından 'Sevgiler, sevgililer' günlerini değer yargılarıyla, sevgiye anlam katarak 'yaşamı kutlamayı' da alışkanlık haline getirmiş olurlar.

Madem aylardan Şubat. Bence her günü sevgili günü olmalı Şubat'ın. Yoksa sevginizin ne anlamı kalır. İşleye işleye 365 gün 6 saat, eksi 1 ay, hadi kapıyı aralayan aşk mevsimi Şubat!

Büyük çoğunluk, toplum ve dünya olarak önemli, adı olan günleri kutlayıp karşıya mı geçiyoruz, ne dersiniz?

Bir güne sığamaz elbette, adı gerçekten sevgiyse. Bir ömre yayanları kutlamadan geçmediğim satırlar cümlede. 'Ama bildiğiniz gibi değil', ya da 'keşke benim sevgim, ilişkim de öyle olsaydı' diyenler malum cümle sonu içsel konuşacaktır, kendisiyle. Her ifade yaşamın kendisi, her duygu özel, her paylaşım anlamlı. Bu kadar çok sızlanıp, ahlanmalar, vahlanmalar, kaybı yas sanma mevsimleri yok. Var da yok belki. Hafiften tatlı bir uykuya dalıp, uyanma dönemleri arasında geçen süreç güzel olduğu kadar yıpratıcı olabiliyor. Ve olması gereken şekli ile devam ediyor. Hayatın içinde kendi hayatınızı yaşıyorsunuz.

Tüm bu açılımın ardından 'nostalji' sözcüğünü bu kez müzikte 'Sarı Laleler' ile  MFÖ'den..ve özel bir  kitap ile birleştirmeyi  tercih ettim. Malum benim değil, sizin 14 Şubatınız olduğundan. Doya doya karşılayın heyecan, sevgi, aşk ile..

SARI LALELER

Uykulu gözlerle döndüm Rüyamdan
sana sarı laleler aldım çiçek pazarından
sen olmasan buralara gelemezdim ben
sevemezdim bu şehri anlamazdım dilinden
nasıl bir sevdaysa bu karşı koyamam
dayanamam kıskanırım seni paylaşamam
satırlar uçar gider aklımdan
sana sarı laleler aldım çiçek pazarından.

yeniden başlasam bu sefer korkmadan
koklayıp birbirimizi çöpe atmadan
satırlar uçar gider aklımdan
sana sarı laleler aldım çiçek pazarından

KENDİNE DEĞER VEREN KADIN

Ganj yayınlarından, tam yedi yıl önce ilginç bir kitap çıkmıştı. Yazarı Lynda Field. Adı, Kendine Değer Veren Kadın. İlgi çekmemesi imkânsız türden. Lynda  Field oturmuş, tam da herkesin kafasında çözmeye çalışılan bir konuya açıklık getirmeye çalışmış.

Field şu soruyu soruyor; "Neden bu kadar çok kadın öz değerden yoksun, mağdur oldukları, hatta dayak yedikleri, uygun olmayan ve zararlı ilişkileri çekiyorlar?"

Niye kadınlar kendilerine zarar veren bu ilişkileri bitirmekte bu kadar çok zorlanıyorlar?

Field'in yanıtı ilginç: "Çoğumuz şöyle ya da böyle aşk bölümünde kötü pazarlıklar yaptık. Yaptığımız anlaşmaların temelleri olumsuz kültürel düşünce, his ve davranış kalıplarında yatan, kötü kararlara dayanıyordu."

Yazara göre aslında erkekler de kadınlar da duygusal açıdan zarar görüyorlar. Ancak bazı kadınlar buna inanmakta zorlanıyor. Onlar sadece acısını göstermeyen erkeklerle ilişki kurmuşlar.

ERKEĞİN DE ÖZ SAYGISI YOK

Fields devam ediyor: "Kültürel ve biyolojik faktörler kadınların ve erkeklerin acılarıyla başa çıkma biçimlerini etkiliyor. Birçok kadın çocukluk (ve yetişkinlik) acılarını içselleştirme eğiliminde oluyor ve zarar veren ilişkilere girmekten kendini alıkoyamıyor. Stres altında aşina olduğumuz 'baş etme yollarına' döneriz ve 'duygusal bakıcılık' birçok kadının öğrenmiş olduğu bir davranış kalıbıdır."

Field'e göre hepimiz (dişi ve erkek) bütünlüğe ulaşmak için yarışıyoruz. Enerji düzeyinde her zaman bir denge yaratmaya çalışıyoruz. Kendi enerjimizi dengelemek için çalışmazsak, dengede hissedebilmek için ihtiyacımız olan şeyleri kendi dışımızda ararız. Eğer kadın içsel enerjide zayıfsa, bu enerjiyi başka yerde arar. İçsel erkek enerjisi (kendini ortaya koyan, dışa dönük, kavramsal, akılcı, mantıklı) güçlü olan erkekleri çekici bulur. İçsel kadınsı enerji de erkeğin gereksinimi, ( duygusal, koruyucu, duyarlı, ruhsal, alıcı.) bu yüzden geleneksel erkek ve geleneksel dişi pervanenin ışığa çekildiği gibi birbirine çekilirler.

Yani karşılıklı öz değer yoksunluğu yaratan zararlı ilişkilere kadınlar da erkekler de çekim hissediyorlar. Cinsiyetler arasındaki fark kadınların ve erkeklerin bu tür ilişkileri ele alma biçimlerinde kendini ortaya koyuyor:

-Erkekler ilişkinin dışına taşarak ve kendilerini aktivitelere vererek baş ediyor.

-Kadınlar erkeklerin bu davranışı ile ilgili olarak "Burada bir sorunumuz olduğunu bile fark etmiyor mu? Duygusal desteğine ne kadar ihtiyaç duyarsam o, o kadar uzaklaşıyor" diyor.

-Kadınlar, ilişkiye bakarak, ne olduğunu anlamaya çalışarak, kendine bakarak, "Nerede yanlış yaptım? diye sorarak, "Bu durumu nasıl değiştirebilirim?" diye düşünerek, erkeği memnun etmeye çalışarak, değişmesini bekleyerek durumla baş ediyor.

-Kadınlar "Beni gerçekten seviyor, çok büyük bir potansiyeli var, ihtiyacı olan tek şey benim sevgim, ilgim ve yardımım. Onun neye ihtiyacı olduğunu biliyorum ve bunu ona verebilirsem o zaman her şey yoluna girecek. Düşüncesiz olmak istemediğini biliyorum, öyle olduğunda bunu önemsemiyorum, aslında altın gibi bir kalbi var. Ama saldırıyor işte eğer sabırlı olup bekleyebilirsem sonunda her şey düzelecek" diyor.

Evet kadınlar da erkekler de duygusal acı çekiyorlar ama bu acıyla çok farklı bir biçimde başa çıkmaya çalışıyorlar.

Field'in görüşleri gelmiş, geçmiş ve içinde bulunduğumuz döneme 'cuk' oturuyor. İlgilenenler kitabın tamamını okusunlar. İçinde alıştırmalar da var. Zarar verici bir ilişkileri olanlar bu kitaptan öğrendikleriyle özgürlüklerine kavuşabilirler.

GÜL YAPRAKLARI

Yıllar önce yine 14 Şubat. Televizyonda programa psikiyatr konuk. 14 Şubat ile ilgili iki hastasını anlattı. Kadınların genel sorunları ikili ilişkiler, birlikteliklerde sevildiğini hissedememek. Hastalar da bu türden. Biri, evli çift  pskiyatr'a gidiyor. Kadının sorunu eşi tarafından sevildiğini hissetmemesi. Doktor bey öyle bir sorunum var ki çözemezsiniz. Doktor sorunu dinledikten sonra,  sevgi ile ilgili eşlere açıklama yapıyor.

Ardından ikinci hasta geliyor. Doktor bey öyle büyük bir sorunum var ki mümkün değil çözemezsiniz. Kadını dinliyor, dinliyor ve Doktor: Eee, sorun nerede hanımefendi? Diye soruyor. Kadın cevap veriyor: Kocamı o kadar çok seviyorum, o kadar çok seviyorum ki, benden hariç iki metresi daha var. Ya onları benden daha fazla seviyorsa!

İki hasta da son derece zenginlik içinde yaşıyor. Tüm özel günlerini eşleri tarafından kutlanan, hediyelere boğdukları gibi, yaşadıkları villalarına helikopterlerle gül yaprakları döktüren türden.

Azı karar çoğu zarar mı bilinmez. Gerçek yaşanmış bir hikâye 14 Şubata aitti. Hatırladım. Paylaştım.

Kaybolmayan sevgilerle nice güzel 14 Şubatlara.