Bir çiçek bahara saklamış gibi rengini, günlerden Pazar, yine bir kahvaltı keyfiydi. Evimde, en doğalından. Uzun uzun kahvaltıya ayırdığım vakit hafta içi kaybettiklerimi yakalamak, kaçırdığımı zannettiğim yolculuklara yetişmekti.

Televizyon dünyasının ünlü isimlerinden, gazeteci, programcı Yasemin Bozkurt bir mucize gibi özlemle karşımdaydı. Neden mi? Yıllarca "Yasemin'in Penceresinden" programını izleyip de keyif almayan yoktur diye düşünüyorum. Ne ünlüler konuk oldu, konuk ağırlamanın tarifesi olmayan havanın estiği o muhteşem yıllar. En vazgeçilmez renk, desen, marka kravatlarını takan beyefendilerin makasla program sonu hatıra olarak kravatlarının kesilmesi televizyon izleyicisi için tam puanlık bir jestti.

Sadece mesleğini yaparken tanıdığınız ünlüleri, bir gün kendi hayatlarında izleme imkânı bulanlardan oldum. Uzun yıllar. Aradaki fark daima üslûplu ve anlamı çoğalan türdendi.

TERAPPİ

Osmanlı zamanında terapiye nereye gidildiğini bilenler var mı aranızda? Bir ihtimal desem, yoktur. Kökünüz İstanbul'lu olmaya dayandıysa bilemem. Ya da Tarabya bölgesi falan olmalı yaşadığınız, büyüdüğünüz yerin..

Tarabya sahilinde 140 yıllık tarihi bir yalıyı alan Yasemin Bozkurt, üç katlı yalısını tarih, değerler ile donatmış. Süsü, püsü, havası beni hiç çekmez.

Ama tarih bu ya, eskici bu ya dikkati çekmek için yeterliydi. Her şeyin konuşulduğu o özel anlar. Ufak bir tarihi bilgi. Osmanlıda terapi yapılan küçük bir Rum köyüne verilen admış TARABYA!

Ve insanlar terapi için buraya giderlermiş. Tabi insan oturduğu yerin, bölgenin hakkında tarihi, kültürel bilgiye sahip olacak. Keyif veren dostlarınız, misafirleriniz, sevdikleriniz, aileniz için nesilden nesile geçecek türden!

Evin içini gezen kameramanın peşinden görsel olarak giderken evin tabloları dikkatleri toplarken ahşap işçiliği olan  tablonun çok fazla el işçiliği ve emek dolu karşıtı olan ikinci bir tablo bir başkasında diyor Yasemin. Türkiye'de yalnızca iki tane var. Mali'li ressamlar yapmış.  Edremit'te 101 yıllık sehpa ayakları olarak kullanılan el işlemeli ayaklar taş. Tam bir taş. Sadece bir taşı beş kişi kaldırıp taşıyabiliyormuş. Ayaklarını uzatarak topuklarını vurdu, sağlamlığını vurgulamak için. Eğrisi, doğrusuyla, tarihi, değeriyle, anlam katan hisleriyle kendini ifade etmek istiyor insan. Kim olursa olsun bunu çok rahat görmek mümkün.

ESKİCİ EDREMİT'TE..

Edremit'teki eskicisine her seferinde uğrayan Yasemin Bozkurt bir defasında tek ama çok özel antika bir koltuk alıyor. Üzerinde 150 yıllık kumaşı varmış. Çıkardığın kumaşı bana getir demiş, 'çıkarttıydım abla attım demiş' eskici. Deli oldum, çıldırma noktasına geldim, adam değerini, neyi attığını bilmiyor ki diyor Bozkurt ve beyaza hayranlığından dolayı kaplatıyor evinin en özel köşesinde. Her şey değerli, fazlasıyla.

AJDA GELMEMİŞ

Bulunduğu yalının tam karşısında Ajda Pekkan bir yalı almış, restore ettirmiş uzun yıllar. Ama oraya hiç gitmemiş, satılmış. Kimin olduğu ise bilinmiyor, üzüldük! Ajda gelmedi komşu olarak diyor Bozkurt!

TAKSİM'DEKİ MAKSİM'DEN..

Yıl 1991.Türk Sanat Müziği sevdası ile dolu olduğum yıllar, yıllarım demek mi doğrudur bilinmez. Taksim'deki Maksim Gazinosuna Bülent Ersoy, İbrahim Tatlıses vs. alt kadro bir sürü sanatçı. Dinlemeye gittiğimdeki o muhteşemliği anlatamam. Başka bir müzik, sanat, gazino kültürünün son dönemlerinden demek mümkün. Hala kulaklarımda çınlar.  Ciddi programların, sanatın, sanatçının mesleğini işlediği türden. Yıllar sonra nereden bilebilir ki  insan, gazinolar bir gün yok olacak,kapanacak. Bakın neler olmuş!

DUVARDAKİ APLİKLER

Türkiye'de gazinolar dönemi sonlandırıldı. Maksim gazinosu yıkılırken Ortaköy'de eskicinin birine gazinonun içinde duvara asılı aplikler verilmiş. Bunların içinde orijinal lamba var, en büyüğü ise Zeki Müren diyor. Haklıydı. Yasemin rastlamış ve satın almış. "Hey gidi koca dünya gam yükü müsün" diye bir yandan Zeki Müren yorumu dinliyorum. Sözlerini birlikte hatırlayalım istedim;

Dünya handır han içinde,

Yaşar o ruh can içinde,

Rüya gibi gelir geçer,

İnsanoğlu gam içinde..

Dertli ağlar, dertsiz ağlar dünya içinde

Hey gidi koca dünya gam yükü müsün?

Söyle fani dünya söyle

Dert küpü müsün?

Dünya döner değirmende

İnsan içinde çavdardır

Bugün gelen yarın gider

Dolup boşalan bir handır..

Bakar mısınız bu duvar, bu lambalar, ışığını saçan her bölüm Emel Sayın'lar, Zeki Müren'ler sayısız sanatçı kokuyor, yaşıyor. Şimdi, benim evimde, işte bu apliklerde..

PİRİNÇ ŞAMDANLAR

19. yy'dan kalan salondaki masa bedeni ve pirinç şamdanlar estetik. Bunu yemek masası yaptırmak için üzerine cam kestirmiş. Etrafını beyaz koltuklarla kaplanmış salonun balkonunu kapatarak salona katılmış halini görenler şanslı, çatı camdan ve martılar hep onlarla, konuşuyor. Martılarla konuşulan dinamik bir yer!  

Bu mutluluktan bahseden bir yalı sahibini bir düşünün. Bazen farkında bile olmadığınız kim bilir nelere sahipsiniz?

Büyük bir ayna, altında özel bir taş. Eskiye hayranlığın yansıması devam ederken Çek Cumhuriyetinden alınan kristal bardakları daha önce hiç kullanmadığını, avizeye tutarak parmaklarına tek hamlenin çıkardığı sesi duymak lazım. Ama bundan sonra ilk misafirine ikram olarak bardakları kullanacağını sözlerine eklemesi hafif bir mizah dili gibi geldi. Bence, en değerli eşyalarınızı kullanın!

Rahmetli kayınvalidesinden kalma 150 yıllık ayna ise sevginin karşılığını anlatırken, tavan süslemeciliği de bir o kadar görsel hazine.

Şurada diyor salonun bir kenarı; fasulye ayıklarken bir yandan da denizi görüyorum daha ne isteyim. Ve son olarak evin lavabo, banyo kısmındaki detaylar Türk hamam usulü, taşlardan tutun da musluklara kadar.. her şey eski, nostalji kokan bir mevsim, belki rastlanmayanından..

Yaşam kokan bir gezinin görsel&işitselliğinden sözcüklere düşen kısmı ile yaşanan Pazar keyfiydi. Yolculuklarınız, daima keyifli, anlamlı olsun.